ندان که دوستت می دارم...
تمام دلخوشی دنیای من بر این است که ندانی و دوستت بدارم...
وقتی میفهمی و میرانی ام چیزی درون دلم فرو می ریزد
چیزی شبیه غرور...
بى تاب بودم
نااميد بودم
ديروز امام رضا بهم زنگ زد
هق هق گريه سر دادم
هيچى نگفتم
هيچى نگفت
اميد داد
آرومم كرد
من امروز همون درمانده و بى تاب و عاشق و دلخستم
فقط كمى صبورتر ، اميدوار تر ، آروم تر و مطمئن تر ..،
منتظرت ميمونم خدا جون ، منتظر اون روزى كه از سر ذوق ميخندم و تو بغلم كردى و تو آسمون دورم ميدى
ببين كفتم ... منتظر اون روزى ميمونم كه با خنده هامون عرش رو بلرزونيم ، سه تايى !!!
من و تو و اون و چهارده عشق + ٧
توی برزخم دست و دلم به هیچ کاری نمیره ، اشک بدون اجازه تو گردی چشمام میچرخه و میچرخه و میچرخه و خودشو محکم میزنه به گونه هامو سر میخوره میاد پایین ، بازیش گرفته
دل من بی تابی میکنه و یه جا آروم نمیگیره ، پس کی قراره این روزای پر از دلتنگی تموم شه ؟ پس کی قراره ببینمت ؟ میدونم صبر باید کرد میدونم توکل باید کرد میدونم امید باید داشت ، ولی جسمم دیگه نمیتونه پابه پای من تحمل کنه ، داره کم میاره
خدا جون مگه من چی میگم ؟ خیلی چیز سختیه که ازت عشقو بخوام ؟ من میگم اگه قراره زندگی تشکیل شه مگه میشه عاشقش نباشم ؟ سینم خیلی تنگ شده از حجم فشاری که قلبم بهش میاره ، تند و تند سرفم میگیره ، نفسم داره میره هااااااااا ، خدا جونم من میدونم که تو خودت بهتر میدونی که زمان مناسب کیه ، من چاکرتم من مخلصتم تا ابدالدهری که بگی صبر میکنم تا جون تو تنمه توکل میکنم ولی ناامیدم نکن
یه امید قوی به من بده که بتونم تنمو باز سر پا کنم ، یه امید قوی که باز بتونم پای عشقش صبر کنم
خدا جونم این جواب ندادنات واسه من بنده ی لوس غر غرو که تا از چیزی دلش میگرفت و اشکش دم مشکش بودو تو زود جوابشو میدادی خیلی سخته خیلی ... اخه من خیلی رو تو حساب واز میکنم ، لطفا لطفا لطفا نا امیدم نکن ، یک ماه و بیست و دو روزه که ندیدمش ، بیست و چهار روزه که صداشو نشنیدم ، هشت روزه که هیچ پیامی ازش نگرفتم ....
توسل کردم ، توکل کردم ، صبر کردم ، امید میخوام ای مهربان ترین مهربانان
خود را دوباره در دل قالیچه جا کند
او می رسد که باز هم عاشق کند مرا
او قول داده است که به قولش وفا کند
پ ن : از غمت شهریور بیچاره حلق آویز شد